تصاویر سفرنامه بلوچستان

اولین روزی که این وبلاگ رو راه اندازی کردم. با خودم عهد کردم که اینجا فقط رسانه نوشتاری باشه. و هیچ وقت از عکس برای هیچ منظوری در پست های وبلاگم استفاده نکنم. شاید وبلاگ نویسان باسابقه یادشون باشه که چه وضعیتی بود وبلاگ نویسی،  هر پست پر بود از عکس ها و گیف ها (به فارسی تصاویر متحرک) و من همیشه از این مدل پست ها متنفر بودم. ولی ذست روزگار کاری کرد که در این وبلاگ هم از عکس استفاده کردم. و در ادامه مطلب عکس هایی از سفر سیستان را مشاهده خواهید کرد.

داستان سیستان آخر

آخرین قسمت سفرنامه سیستان و بلوچستان

شرمندگی زیاد بابت طولانی بودن و کیفیت پایین

داستان سیستان 4

چابهار جاذبه های طبیعی زیادی دارد که در این سفر فرصت شد از چند تای آنها بازدید کنم

داستان سیستان 3

فقط چند ساعت تا تحویل سال 97 باقی مانده بود. که از ایرانشهر به طرف چابهار حرکت کردیم. گذر از جاده هایی با مناظر طبیعی و بکر لذت خاص خودش را داشت. و اگر قرار بود برای لذت بردن از این طبیعت بکر توقف کنیم. شاید تا پاسی از شب هم به چابهار نمی رسیدیم.

#چالش_اهدای_زندگی

البته ان‌شالله که هیچ اتفاق تلخی را در زندگی‌ تجربه نکنید و حتی خون از دماغتان جاری نشود. ولی لحظه‌ای به این فکر کنید:

«چند درصد از کسانی که روزانه بارها و بارها از خیابان عبور می‌کردند اطلاع داشتند که این بار، بارِ آخرشان است؟ چند درصدشان می‌دانستند که دیگر قرار نیست هر روز صبح از این مسیر بگذرند؟ چند درصدشان قبل از وقوع حادثه به مرگ فکر کرده بودند؟»



درخواستم این است:

همین الآن که این متن را می‌خوانید یک یا دو یا هر سه گزینه پایین را انتخاب کنید و انجام دهید:



1- اگر این مطلب را می‌خوانید وارد سایت اهدای عضو شوید. و در آن ثبت نام کنید.(کمتر از دو دقیقه وقت‌تان را می‌گیرد.)

2- اگر می‌توانید حداقل 5نفر دیگر را از بین دوستان و آشنایان برای ثبت نام در این سایت راضی کنید.

3- اگر دوست داشتید در وبلاگ‌ یا کانال‌های تلگرامی‌تان به معرفی این چالش و سایت اهدای عضو بپردازید.



آدرس سایت اهدای عضو



و اینکه، هرکس این پست را می‌خواند دعوت، هر چند نفری را هم که می‌شناسد دعوت.



با تشکر از آقاگل

داستان سیستان 2

تمام ایران به مهمان نوازی معروفند. اما اقوام کرد و بلوچ در این زمینه شهره عام و خاص شده اند. مهمان نوازی قوم کرد رو تجربه نکردم. ولی در این سفر فرصت تجربه مهمان نوازی قوم بلوچ را داشتم. از زنگ های مکرر برای پرس و جو در مورد احوالات ما از آغاز سفر گرفته، تا همراهی دو ماشین از بم تا ایرانشهر جهت طیب خاطر ما.

بهار خوب است اما حساسیت نه

با ورود سامانه بارشی بهاری به کشور، حساسیت فصلی هم به سیستم تنفسی من وارد شده و تمامی قوای جسمانیم را تحت تاثیر قرار داده است.
و این گونه باعث شده که پست های سفر سیستان همچنان در انتظار بازبینی در صندوق مطلب آماده انتشار بمانند. کار های به روی هم جمع شوند و من مثل پسر بچه ای دماغو فقط شاهد تل انبار شدن کار ها هستم.

بهار خوبست اما حساسیت نه.

داستان سیستان1

یکی از وقایع بعد از ازدواج اینه که دیگه خودد به تنهایی نمی تونی برای خودت برنامه ریزی کنی و جالب تر میشه برات برنامه ریزی هم بکنن.

سفر به سیستان و بلوچستان و به صورت دقیق تر به بلوچستان از برنامه ریزی حضرت بانو پا گرفت و ما و خانواده ایشان بر همین اساس راهی بلوچستان شدیم. هدف اولیه سفر بازارهای شهر چابهار بود ولی با ممارست خودم و همراهی پدر زن گرامی بازدید از جاذبه ای گردشگری طول مسیر نیز به برنامه های سفر اضافه شد. هر چند تا قبل از شروع سفر از کنسل شدن آن استقبال می کردم ولی از اینکه این سفر تجاری و سیاحتی خاطره ساز عید امسالم بود اصلا نارحت نیستم. علت استقبال از کنسل شدن آن اصلا به خاطر صحبت هایی که در مورد سیستان و بلوچستان می شود نبود فقط و فقط یک دلیل داشت، خواب های نوروزی
کرمان - نرماشیر- ایرانشهر –کنارک – چابهار – منطقه حفاظت شده باهوکلات – راسک- سرباز- زهدان- بم
بعد از صرف ناهار و کمی استراحت قرار برآن شد که بازدید از مجموعه گنجعلی خان داشته باشیم. زیبایی که تقریبا در تمام شهر های مرکزی ایران قابل مشاهده است همین آثار فاخر معماری است. مغازه های مسگری و فروش پته بسیار جذاب تر فروشگاه هایی بود که سوغات معمول کرمان مثل زیره و قاووت و کلمپه می فروختند. از شناس ما مجموعه موزه حمام لطفعلی خان درنصف روز اقامت ما در کرمان به علت شستشو تعطیل بود.

سیستان خانه مردان جهانست و ...... بدوست شرف خانه مردان جهان تا محشر

خدا قسمت کرد تعطیلات عید رو یه سفر تجاری - سیاحتی داشتم به سیستان و بلوچستان.
اینقدر خوب بود که نگو.
تقریبا از اوساط اسفند حرف از سفر به چابهار به میون اومد. ذوقی نداشتم برای سفر، مهم ترین دلیلم مرخصی و دلیل بعدی بازار چابهار ولی اتفاقات سفر کاری کرد که نه تنها از سفر لذت بسی فراوان بردم بلکه حتما سفر به دیار سیستان و بلوچستان رو به همه توصیه می کنم.

در پست های بعدی سفرنامه کوتاهی از سفر بلوچستان خواهم نوشت.

عاقل باشیم

قدیم ها خیلی بیشتر بحث می کردم. و سعی در رسیدن به نتیجه در بحث از صفات بارز من بود. ولی الان نه....
الان فهمیده ام که بحث کردن با خیلی از افراد بی فایده است.
درسته عصر، عصر ارتباطه و اطلاعات زیادی در دسترس ما هست. ولی تفکر در مورد اطلاعات دریافتی هم لازمه.

یه نکته که تو این چند روز زیاد بازگو کردم. یه اطلاعاتی هیچ وقت خودش رو معرفی نمی کنه و اطلاعات دست اولش رو در اختیار شما نمیذاره.

نکته بعدی اینکه زیاد شنیدیم که فلان مسئول فلان جا سرمایه گذاری کرده، فلانی فلان مقدار زمین تو فلان جا داره. تو همین فضای باران اطلاعات میشه در مورد همین ها هم تحقیق کرد. فقط مواظب باشیم باران رو با چکه سیستم فاضلاب اشتباه نگیریم.



+به خیلی چیزا نقد دارم ولی حالم از کسایی که با نقدهاشون شعور آدم رو به سخره میگیرن بهم میخوره