سال اول راهنمایی نوشته ای از دل برآمده برای کانون پرورش فکری نوشتم از قضا رتبه ای آوردیم در سطح کشور... بماند که بعد یک سال متوجه شدم و جایزه اش چطوری به دستم رسید... بعد از این اتفاق و موفقیت های دیگه ام در نوشتن برادرم یه کتابی برایم خرید جهت آموزش نگارش تو اون کتاب درباره نقد نوشته بود که یه منتقد با همه علمی که داره هیچ وقت نمیتونه متن خوب بنویسه الان من دچار این شدم
بعضی وقتا اینقدر درگیر چطور نوشتن میشم که دیگه نمیتونم بنویسم. حتی بررسی جزئیات داره کم کم کاری می کنه از بعضی لذت ها محروم بشم. و همیشه نقاط ضعف همیشه تو چشمم بزرگ تر از نقاط قوته و از این به بعد میخوام نقد نکنم
دانشجوی کلاس اول دبستان