معمولا وقتی کارهای بسیاری سر آدم بریزد. آدم ها دو تا واکنش دارند.
1- با برنامه ریزی کارها را سر و سامان می دهند و بعد از گذر از یک برهه زمانی با فشردگی کاری به دوران عادی زندگی برمی گردند.

2- بعد از شدت گرفتن فشار کاری. بیخیال دنیا شده. دست رو دست می گذارند تا فشار از رو برود. حتی به قیمت از دست دادن موقعیت های عالی.

روش دوم روش خوبی نیست. من را نصیحت کنید که روش دوم رو پی نگیرم.