گاه گاهی سر زدن به آرشیو وبلاگ می تونه جالب باشه، یعنی خودت پاشی بری ببینی تو این چند سال تو وبلاگ چی نوشی، سیر فکریت چی بوده چی شده.
امروز اینکار رو کردم
قشنگ تاثیر اتفاق های مهم رو می تونم تو حال و هوای پست هام ببینم.
اون اوایل که کاملا برای دل خودم می نوشتم
بعدش که آدرس وبلاگم پخش شد
بعد تر که فارغ التحصیل شدم.
بعدترش رفتن سرکار
بعدترترش ازدواج

ولی کلا تو همه این برهه های زمانی انتظارات خودم رو برآورده نکرده بودم و همش تو پست ها می نالیدم.

اولین نظر مخاطب های ثابتی که لطف دارن به اینجا و هنوز هم هستند رو پیدا کردم.
دوستایی که دیگه نیستن تو بیان.
عزیزانی که دیگه نمیان اینورا
اونایی که قهر کردن

بالاخره کلی خاطره برام زنده شد. ممنون از بیان و بیانی ها واسه همه این خاطره سازی ها