در گیر دار انتخابات گاها علی رغم میلم وارد بحث های سیاسی میشم ولی این آخری خیلی زور داشت حضرت طرف مقابل هنوز فرق حزب و گرایش و جبهه و ائتلاف و اینا رو باهم نمی دونه اونوقت ادعای فضل هم می کنه. آخر کار شعر سعدی رو که میگه:
من آنچه شرط بلاغست با تو می‌گویم
تو خواه از سخنم پند گیر و خواه ملال
گفتم و بعدش هم گفتم که من دیگه حرفی ندارم.
بعد ایشون در مقابل بقیه می فرمایند که کیف کردی چطوری حالش رو گرفتم.
ولی شاید نمی دونست که سکوت همیشه نشان رضا نیست. گاهی جواب ابلهان خاموشیست.