چابهار جاذبه های طبیعی زیادی دارد که در این سفر فرصت شد از چند تای آنها بازدید کنم

دریاچه صورتی

اگر از چابهار به طرف مرز ایران با پاکستان حرکت کنید بعد از مدت اندکی به یکی از جاذبه های مطرح این شهر یعنی دریاچه صورتی خواهید رسید. البته پیشنهاد من این است که شدت نور خورشید را برای تماشای این جاذبه حتما مدنظر داشته باشید. چرا که شدت نور خورشید از شدت صورتی بودن دریاچه به شدت خواهد کاست.
دریاچه صورتی در اصل آبگیری بزرگ در بین دو کوه است . به علت وجود نوعی پلانکتون گیاهی آب این آبگیر  رنگ صورتی به خود گرفته است . بدیهی است که افزایش این پلانکتون ها به صورتی بودن آب می افزاید که بیشترین حد از وجود این پلانکتون ها در آذر ماه خواهد بود.

اگر زمانی به دیدن این دریاچه رفتید. از تفاوت که بین دریاچه واقعی و عکس های آن در اینترنت می بینید تعجب نکنید. چرا عدم توجه به حوزه گردشگری مثل بقیه موارد در این استان کم نیست. شاید در اولین برخورد. نبود تابلو راهنما. و وجود ماشین هایی که تا آب دریاچه جلو آمده اند توی ذوقتان بزند. ولی وجود زباله کمتر نسبت به بقیه جاذبه های طبیعی کشورمان شاید کمی آن را التیام بخشد.


ساحل شنی بکر

در ادامه راه به سمت مرز در موازات دریا شما قادر خواهید بود که از انواع ساحل ها بهر ببرید. این تنوع در میزان شلوغی و نوع ساحل بی نظیر است. ساحل های شنی خلوت این امکان را به شما خواهد داد که آفتاب بگیرید . قلعه شنی درست کنید و در آب تمیز و زلال دریای عمان شنا کنید. البته مورد آخر زیاد پیشنهاد نمی شود. عدم وجود نجات غریق و عوارض غیر قابل پیش بینی کف دریا ممکن است باعث حادثه شود.

و در کنار آن ساحل های صخره ای که حتی در نزدیکی خود شهر چابهار نیز در دسترس است. صدای برخورد آب با دیواره های ساحل. تماشای خرچنگ های پنهان و پیدا در صخره ها می تواند زمان خوشی را برای شما فراهم سازد.


کوه های مینیاتوری یا مریخی

اگر باز هم به سمت مرز حرکت کنیم به صحنه منحصر به فردی میرسید. کوهای سفید رنگ با دره ها و قله های تیز. شاید در اولین نگاه مثل من به یاد فیلم ارباب حلقه بی افتید. پیشنهاد من این است که به محض رسیدن به منطقه کوه های مینیاتوری متوقف نشوید و به راه خود ادامه بدهید تا به کوهای بلندتر برسید. و بعد با پای پیاده به وسط کوه ها بروید مطمئن باشید صحنه هایی خواهید دید که دهانتان از تعجب باز خواهد ماند.


برگشت به چابهار و صرف ناهار فرصتی دست داد که بتوانم از هوا و فضای ویلا های منطقه آزاد لذت ببرم و در ادامه چاره ای نبود جز تن دادن به پاساژگردی در پاساژهای متعدد چابهار.........